سریال جواهری در قصر ، یکی از زیباترین فیلمهایی است که تاکنون دیده ام . شاید روزهای اول این سریال ، به هیچ وجه به آن علاقه نداشته و در منزل ، شاید آن را بشوخی ، دست نیز می انداختم . اما این روزها و با جدی تر شدن روزافزون داستان فیلم، نظرم بشدت به این فیلم جذب شده است.
زیبایی این فیلم ، به هیچ وجه در زیبایی های استانداردی که از فیلم های خارجی تصور می رود نیست . این فیلم ، جذابیت خود را در جلوه های ویژه خیره کننده ، یا سوء استفاده از زن ، یا متن و داستان علمی تخیلی ، قرار نداده است. بلکه زیبایی این فیلم، بیان بسیار زیبای سیاستهای آلوده در جریان در تمامی گروههای سیاسی در قالب رقابت میان چند زن آشپز است.
در این فیلم ، بصراحت به نقش و نوع فعالیت گروههایی که دارای سابقه و قدمت خانوادگی و سیاسی در لایه های مختلف قدرت هستند اشاره می کند و به اثرات این قدرت ( همچون رشوه ، اختلاس ، دزدی و اشغال مقامات پولساز و ... ) و همچنین ابزارهایی که آنها برای حفظ و گسترش قدرت خود به آنها دست می زنند ( مانند قتل ، فریب ، دروغگویی و .. ) اشاره می کند.
عجیب اینجاست که در این فیلم ، شخصیت پردازی مناسبی نیز صورت گرفته و به ریشه های برخی نفرت ها و رقابت ها نیز اشاره شده است. صحنه های تعلیقی نیز نه در یک صحنه اکشن و جلوه ویژه ، بلکه در لحظات برخورد با معضلات است. زیباترین لحظات فیلم نیز ، لحظه حل شدن چالش های مردافکن طرح شده در فیلم ، بدست قهرمانان و شخصیت های مثبت آن است. لحظاتی که طی آن ، شما با شادی فراوان ، فیلم را مشاهده می کنید فراموش می کنید که در حال مشاهده یک فیلم از شخصیت های داستانی هستید.
تصور می کنم ، دقیقا بتوان گفت در میان فعالان لایه های سیاسی مختلف کشور ، چه کسانی از تماشای این فیلم و پیروزی شخصیت مثبت این فیلم لذت برده و چه کسانی از این فیلم متنفرند. زیرا فعال هرجریان سیاسی براحتی می تواند جایگاه خود و مجموعه مرتبط و متعلق را در میان شخصیتهای مختلف این فیلم بیابد. بر این اساس ، گاهی فردی ممکن است خود را در میان عناصر سیاه و منفی فیلم و فردی در میان جمع عناصر مثبت پیدا کند.
امتحان کنید .
پی نوشت :
به متن پست قبلی ام و برای بهتر فهمیدن ماجرا و مقایسه ای بهتر ،ماجرای متن توهین آمیز روزنامه ایران را و همچنین واکنش حضرات منتقد امروزی ، به بازداشت کاریکاتوریست خطاکار و همچنین موضعگیری آنها و تلاش آنها برای کشاندن آن به حوزه ریاست جمهوری و وزارت ارشاد را اضافه کنید. تصویری که در ذهن ترسیم می شود بسبار کاملتر است. هنوز بیش از نیمی از عمر دولت نهم باقی است. این جریانات ، بازهم از اینگونه کارها خواهند کرد. باز هم باید با دقت نگاه کنیم .